Moeder Aarde een levend bewustzijn

Moeder Aarde is het stille hart van onze herinnering. De levende basis waarop wij ontwaken en onszelf terugvinden.

Zij draagt ons licht én onze schaduw, en biedt ons een thuis om te helen en te groeien. Pas wanneer wij haar erkennen als hoofdrolspeelster in onze levensreis, kunnen wij werkelijk begrijpen wie we zijn, waarom we hier zijn, en hoe diep onze universele reis werkelijk gaat.

De Aarde waarop wij leven, die we aanraken, bewonen en ervaren, is niet het volledige wezen dat zij is. Wat wij doorgaans ‘Aarde’ noemen, is de meest zichtbare, tastbare laag van een veel groter bewustzijn. Zoals ook bij de mens is deze buitenste laag beïnvloedbaar. Net zoals het ego kan vervormen onder druk, zo kan ook deze laag vervormd raken binnen de Matrix. Alles en iedereen doet mee in dit veld van ervaring; niets staat daar los van.

In haar kern leeft een bewustzijn dat onaangeraakt is gebleven.

Een veld dat heel is, vrij en dragend. Waar de buitenste lagen deelnemen aan het spel van dualiteit, leeft dit kernbewustzijn als het ongeschonden hart van Moeder Aarde.

Ook zij kent gelaagdheid. In haar hogere expressies blijft het oorspronkelijke vrouwelijke bewustzijn vrij van vervorming. Maar in haar meest verdichte uitdrukking raakt zij het diepst verweven met incarnatie, met zwaarte, met het menselijke spel van licht en schaduw. Juist daarom is de Aarde dé plek waar heling kan plaatsvinden. Niet elders. Hier.

Hier herinnert zij zich via de mens.

Hier vindt integratie plaats.Dwars door de lagen van compressie heen.

Net zoals jij jezelf kunt leren kennen voorbij je ego-construct, mogen wij haar ook opnieuw ontmoeten voorbij vervorming. Dit bewustzijn is geen mythe of symbool, maar een levende intelligentie die bewust heeft gekozen deze rol te dragen. Zodat wij een plek zouden hebben waar fragmentatie en heelheid niet ontvlucht, maar doorlééfd kunnen worden.

Het bijzondere is dat juist hier, op Aarde, de grootste vragen beantwoord kunnen worden: Wie ben je? Waarom ben je hier? Wat kom je hier doen? Waar ga je naartoe?

Hier kun je door lagen van programmering, conditionering, familielijnen en persoonlijke thema’s heen breken. Hier, op dit unieke nulpunt, vindt integratie plaats.

Toch is dat niet altijd eenvoudig te voelen. Ook ik heb lange tijd een diepe weerstand tegen het leven zelf ervaren. Tegen de zwaarte, de pijn, het moeten aanpassen en presteren. Ik weet nog hoe ik jarenlang dacht: als ik morgen mag vertrekken, is dat prima.Mijn lichaam sprak diezelfde taal, ik stond letterlijk maar half hier.

Dat inzicht werd een keerpunt. Langzaam begon ik te ontdekken waarom ik hier ben en hoe ik mij werkelijk met haar kan verbinden. Het werd een reis van jaren. En ik weet: ik ben daarin niet alleen.

Vaak komt informatie over Moeder Aarde niet meteen binnen. Woorden glijden langs je heen, tot je ze op een later moment opnieuw tegenkomt, en ze ineens landen. Diep. Alsof je ze voor het eerst écht hoort. Dat is de taal van bewustzijn. Het opent zich precies op het moment dat jij er klaar voor bent.

Zo werkt ook de relatie met Moeder Aarde. Misschien voel je het nog niet volledig. Misschien alleen flarden, een zachte resonantie. Dat is genoeg. Alles wat je opvangt draagt een trilling die verder werkt, vaak dieper dan je verstand kan volgen.

In Liefde, Licht en Leven

Son