Op het moment dat ik dit schrijf blik ik terug op mijn carrière en loopbaan bij de Koninklijke Marine 1998-2024.
Ik realiseer mij dat aan alles een eind komt en ook mag komen, een einde betekent voor mij een nieuw begin met mooie nieuwe kansen en inzet van nieuw potentieel. Verder gaan op een ander dieper level.
Over potentieel gesproken, dat is iets wat ik altijd als onderdeel van mijn basis heb gevoeld. Dat dit potentieel in mijzelf niet altijd volledig benut of op de juiste wijze werd ingezet wordt mij steeds helderder.
Daarom beken ik Son K L E U R en deel ik mijn bevindingen in letters, op papier met zij die het willen lezen.
23 februari 1998 opkomst Den Helder, matroos S. H. van de Reep niveau 3 opgeleid oude stijl ziekenverzorgende. Ik koos vanuit een diep innerlijk weten voor een loopbaan bij de geneeskundige dienst, Koninklijke Marine, vol vertrouwen, ondanks dat had ik geen idee wat dat precies inhield, we hadden immers geen internet.
Maar ik ging, ik volgde een innerlijk gevoel, mijn kompas, mijn intuitie naar een voor mij nog onbekende wereld. Als onderdeel van een twee-eiige tweeling heb ik desondanks altijd mijn eigen pad gevolgd en bewandeld. En ook nu ging ik alleen.
Loopbaan en carrière bij de KM.
Van matroos in 1998 bewoog ik langzaam maar gestaag in de rangen. Ik ging van Korporaal, naar Sergeant, naar Sergeant-Majoor, (adjudant puntbuik zijn sloeg ik graag over) om in 2016 een jaar in opleiding te gaan tot LD officier (Koninklijk Instituut Marine). En daar gebeurde iets heel belangrijks ik had wel meerdere belangrijke momenten gedurende mijn carrière, maar deze voelde anders. Er was een shift voelbaar in mijn innerlijke binnenwereld.
Deze shift heb ik omschreven als een achterlaten van de beste versie van mijzelf. Een lange zware weg volgde, niets in mijn leven ging als vanzelf maar nu werd alles nog stroperiger en herkende ik mijzelf niet langer als Son
Ik ging weer opzoek naar de beste versie van mijzelf die ik blijkbaar ergens had achtergelaten. Maar hoe goed ik ook mijn best deed, terugvinden deed ik haar niet meer. Nu achteraf herken ik het als een burn-out een fase die ik eerder heb gevoeld en doorleefd. Maar door mijn altijd maar op aan-staan-modus herkende ik ook deze burn-out niet als een grote waarschuwing.
Uruzgan 2010
In 2010 ben ik met het Korps Mariniers TFU12 Uruzgan als Algemeen Militair verpleegkundige mee geweest op missie van 5 maanden. Een zware missie, die zijn wisselwerking had op lichamelijk, emotioneel en mentaal niveau. Ik kwam terug als een versie van mijzelf die ik niet (meer) herkende. Maar ook nu stond de aan-staan-modus op volle toeren te draaien en stortte ik mijzelf op een volledige bachelor hbo-studie. Deze studie bracht mij uiteindelijk het officierschap, maar kostte mij achteraf gezien ook heel veel.
Ik begon mijzelf steeds minder goed te herkennen, zowel innerlijk als uiterlijk. Ineens kreeg ik het gevoel dat ik zover van mijzelf verwijderd moest zijn dat ik onmogelijk de beste versie van mijzelf nog kon terugvinden, hoe goed ik ook mijn best deed.
Ander perspectief
Het werd tijd dat ik vanuit ander perspectief niet alleen naar mijzelf maar ook naar de wereld om mij heen ging kijken. De weg naar “trouw zijn aan mijzelf” werd ingezet, maar nu met een bewustzijn die in de gaten had wat er daadwerkelijk aan de hand was.
Het lastige daaraan is dat je het wel al voelt wat er aan de hand is, maar je kunt er nog geen woorden aan koppelen. Deze woorden had ik nodig om het duidelijk en helder te verwoorden aan de personen in mijn directe omgeving.
Een lange weg van inzichten, patroonherkenning, herstel en acceptatie volgde.
Tot 21 november 2022. Door vele verschillende gebeurtenissen in mijn loopbaan liep ik vast op een hele grote trigger die zich opwierp in mijn toen huidige functie als begeleidingsofficier op het KIM. Een burn-out is het gevolg. Tijd om tot stilstand te komen en vanuit stilstand te voelen. In order to heal, you need to feel.
Mijn ziel vond het tijd om te starten aan wat voor mij nu achteraf de allergrootste shift in mijn leven tot nu toe is geweest. Mijn ziel vroeg van mij om KLEUR te bekennen. De kleur van mijn hart, de kleur van ‘trouw zijn aan jezelf’.
De weg naar trouw zijn aan mijzelf was reeds eerder ingezet maar nu kreeg ik tools, als inzichten, diepe levenservaringen in de vorm van lessen en inzicht in de belangrijkste thematieken van mijn leven waardoor ik ineens alles met andere zintuigen alles kon waarnemen. Deze totaal andere manier van waarnemen haalde mij per direct uit het slachtofferschap en uit de daarbij horende drama. Die waarneming bracht mij heel dicht bij mijzelf.
Voltooiing van processen en thematieken.
Het is een groot transformatieproces geweest die ertoe leidt dat de jas die ik altijd droeg, Het uniform niet langer past. Ik ben er volledig uitgegroeid en dat is helemaal oké!
Nu pas is voor goed zichtbaar waar ik al die tijd (26 jaar lang) naar toe heb mogen werken. De weg terug naar wie ik ten diepste wil zijn, wie ik ben en wat mijn potentieel is, wat vrij vanuit mijn hart mag worden ingezet.
01 juni 2024 einde van het uniform-tijdperk
De beweging vanuit mijn ziel die gemaakt werd resulteerde tot keuzes die direct vanuit het hart genomen konden worden en hebben uiteindelijk geleid naar mijn ontslagt. Per 01 juni 2024 ga ik, Son de dienst na ruim 26 jaar verlaten. De welbekende rugzak vol ervaringen, expertise wordt afgehangen en neergezet om er volgens uit te kunnen putten. Alle kennis, wijsheid en ervaringen worden nu ingezet voor de medemens en specifiek voor de hoog- risico professional.
Vanaf 01-01-2024 ben eigen baas, zzp’er, ondernemer maar boven alles ben ik Son.
It takes one to know one, die adem, voel en leef ik.
Voor degene die mij beter willen leren kennen, doe een verzoek tot connectie, maak eens een afspraak bij mij in de praktijk of kijk op mijn website www.son-soulessence.com
Ik kijk er naar uit je te mogen ontmoeten vanuit gelijkwaardigheid en bereidheid om samen te werken aan de beste versie van jezelf.
Praktijk SonSoulEssence
Son