De cliënt vertelt, ervaart, voelt en integreert een deelaspect van zichzelf.

Zien. Dragen. Loslaten. Thuiskomen.

In een multidimensionale hypnotherapie sessie volgt M een ontmoeting met een belangrijk deelaspect van zichzelf: Heron. In het veld van de sessie toont zich een jonge jongen in Egypte, staand bij de kist van zijn overleden opa. Hij is pas elf of twaalf jaar oud wanneer hem wordt meegedeeld dat hij het land moet besturen. Zijn vader is afwezig, de volwassenen om hem heen kijken naar hem. Heron voelt hoe hij deze taak moet overnemen, alsof er geen keuze bestaat, en op dat moment sluit hij zich af van zichzelf. Het is alsof hij een pop wordt, een lege jas zonder bewustzijn of ziel in zijn lichaam. Zijn kind-zijn, zijn speelsheid, zijn levensvreugde verdwijnen uit zijn veld, en wat achterblijft is een lichaam dat slechts doet wat er van hem wordt verwacht.

Deze herinnering werpt licht op M’s huidige leven, waarin zij onbewust nog de gevolgen draagt van wat Heron destijds niet kon afronden.

De last die hij op zijn jonge schouders nam, leeft in haar voort als een energetisch restant: een rode bal boven haar hoofd, voelbaar als een bliksemafleider voor zware energieën, een soort afvoerputje dat haar voortdurend ‘aan’ zet. Ontspanning lijkt onbereikbaar, alsof haar hele systeem altijd in paraatheid moet blijven, zonder dat zij ooit werkelijk kan rusten in zichzelf.

Wat Heron toen niet kon begrijpen of voltooien, mag M nu tot afronding brengen. Zijn verhaal wordt onderdeel van haar pad van inzicht, groei en heling. De rode bal blijkt een oud contract te vertegenwoordigen: het dragen van verantwoordelijkheden die niet van haar zijn, ballast die zich door generaties heen heeft verplaatst. M herkent het patroon in haar relatie met haar moeder, die emotioneel op haar leunt alsof M de oudere is. In de sessie wordt helder dat deze last niet langer door haar gedragen hoeft te worden. Het mag teruggegeven worden aan waar het thuishoort.

Heron’s lichaam bevroor onder de druk van zijn opgelegde taak. Spelen werd onmogelijk, eten lukte niet meer, zijn ziel week uit zijn lichaam. Het verdriet over het verlies van zichzelf bleef in het veld hangen, bevroren in de tijd. In die bevriezing besloot hij zichzelf alles te ontnemen. Deze breuk met zichzelf leeft ook in M voort als een neiging tot oververantwoordelijkheid en het vergeten van haar eigen plezier, haar lichtheid, haar kinderlijke vreugde.

De sleutel tot heling ligt in het durven loslaten van wat niet van haar is, en het opnieuw toelaten van spel, ontspanning en speelsheid.

Niet door alle verantwoordelijkheden uit haar leven te verwijderen, maar door een nieuwe relatie aan te gaan met wat er is geweest. De rode bal hoeft niet te verdwijnen; zij mag lichter worden, een herinnering en graadmeter blijven: draag ik nu weer iets dat niet van mij is? Zo wordt het van last tot kracht, van belasting tot gevoeligheid, een gave die haar alert houdt zonder haar te verzwaren.

In de sessie wordt voelbaar hoe belangrijk het is dat wij als mens de deelaspecten van onszelf ontmoeten die hun ervaringen niet volledig hebben doorzien of geïntegreerd. Want zolang zij bevroren blijven in hun moment, zal ons aardse leven ons keer op keer spiegelen aan dezelfde schaduwen, wachtend op integratie. De reis van M is dus ook de reis van Heron, en in wezen die van ons allemaal.

M merkt dat, nu zij haar eigen plek inneemt en grenzen stelt, er meer ruimte ontstaat in haar relaties.

Door niet langer alles te dragen, krijgen ook anderen hun kans om te groeien. Het is een inzicht dat bevrijdt, voor haar én voor de ander. Zoals Heron uiteindelijk het hof verliet, zittend op een ezeltje, om zijn eigen paradijs te maken, zo kiest M nu ook bewust voor zichzelf. Wanneer het verhaal van Heron wordt voltooid, keert zijn ziel terug naar zijn lichaam, en stroomt die hereniging door in M’s veld. Zij voelt zich weer compleet. Eenzaamheid maakt plaats voor verbinding. Vergeving stroomt naar het deel van haar dat ooit dacht te falen. Wat ooit te groot was voor een kind, kan nu met volwassen bewustzijn erkend en gedragen worden. Zo wordt het verleden niet uitgewist, maar opgenomen in de stroom van het geheel. En zo keert wat ooit verdwaald raakte, terug naar huis — niet als wat het was, maar als wat het altijd al is geweest: heel, vrij en één.

Wil jij zelf thuiskomen bij wat ooit verdwaald raakte? In een sessie openen we samen het veld waar jouw verhaal zich mag ontvouwen, zodat je kunt loslaten wat niet van jou is, omarmen wat wél van jou is, en weer heel worden in jezelf. www.son-soulessence.com

Copyright en vertrouwelijkheid

Copyright © Sonja van de Reep, auteur. Voel je vrij om deze blog te delen via de originele link, zodat het verhaal zijn weg kan vinden naar wie het mag lezen. Het kopiëren, aanpassen of publiceren van deze tekst, of gedeelten daarvan, is alleen toegestaan met voorafgaande, schriftelijke toestemming van de auteur.